بررسی روند گرایش های همگرایانه کرد ها و شیعیان عراق بر سیاست گذاری های امنیتی ایران در عراق

کشور عراق به دلیل دارا بودن ویژگی‎ های خاص ژئوپولیتیکی مرکز توجه ایران به منطقه و جهان عرب به حساب می‎آید . بالطبع این کشور با ساختار چند قومی و ترکیب جمعیتی خاص و سابقه تاریخی پر فراز و نشیب از سویی و رقیبی همیشگی با دارا بودن بیشترین مرز مشترک خاکی ، فرصت ها ، تهدید ها و چالش هایی را پیش روی ایران قرار می دهد . از دیگر سو سیاست گذاری امنیتی ایران در عراق بعنوان عضوی از دو منطقه خلیج فارس و خاورمیانه با در نظر گرفتن حضور اشغالگران در عراق خود نکته پر اهمیتی است . در حال حاضر با توجه به شرایط خاص منطقه لازم است اقدامات عقلانی در برنامه ریزی های امنیتی ایران در قبال عراق اتخاذ گردد . حال با توجه به اینکه ائتلاف کرد ها و شیعیان عراق بر منافع و امنیت ملی کشور ایران اثر گذار است ، شناخت دقیق ماهیت و نوع این ائتلاف می تواند به سیاست گذاران امنیتی کشور کمک نماید تا بتوانند با شناخت این ائتلاف و درک حساسیت این فرصت ، سیاست گذاری ها و اقدامات لازم را در مقابل این ائتلاف انجام دهند . با توجه به اهمیت و نقش متعادل و جایگاه استراتژیک عنصر شیعه و کرد در فراهم سازی و افزایش ظرفیت فرصت سازی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در عراق و از آن طریق افزایش نقش و موقعیت و دسترسی به منافع ملی در سطوح منطقه ای و بین المللی به عبارت دیگر این که نقش عنصر شیعه و کرد در حوزه سیاست خارجی ایران باید در چارچوب ایجاد اتصالات استراتژیک در حاکمیت سیاسی عراق و سپس فراهم نمودن ظرفیت های فرصت ساز در زمینه های مختلف صورت پذیرد . به دیگر سخن با توجه به اینکه ائتلاف کرد ها و شیعیان عراق برای منافع و امنیت ملی کشور ایران با اهمیت است ، شناخت دقیق ماهیت و نوع این ائتلاف می تواند به سیاست گذاران امنیتی کشور کمک نماید تا بتوانند با شناخت این ائتلاف و درک حساسیت این فرصت ، سیاست گذاری ها و اقدامات لازم را در مقابل این ائتلاف انجام دهند . ضمنا مطالعه دقیق اهل سنت بعنوان جریان تاثیرگذار دیگری در معادلات داخلی عراق از اهمیت بالایی برخوردار است . این تحقیق می تواند در تصمیم گیری های دستگاه دیپلماسی کشور در راستای اجرای اصول عزت ، حکمت و مصلحت مورد استفاده قرار گیرد .